Het verhaal van Novel neergepend door Agnes,

15 augustus 2012     ~~     Novel est a mon coeur…….

Dinsdag 14 augustus, onder een stralende Franse zon, rijden langsheen het meer van Genève, of op zijn Frans het ' Lac Leman' de gekende belgische nummerplaten het dorpje Meillerie binnen.
Koen, Benny, Linda, Xantia en Chariska met Pieter als toemaatje, Rudi met Tanja en de drie kinderen én de hond, en Guido, Pharailda met Stijn en Niels beklimmen met hun wagens als eersten het kronkelige pad naar het pittoreske en verborgen dorpje Novel. Johan en Ciska uit Nederland, ondertussen trouwe Rallye-Westrodenaren, worden door de groep als de hunnen ervaren.
In het anders o zo rustige dorpje met een handvol inwoners gonst het nu van een volle bedrijvigheid….. de voorbereidingen voor 15 augustus vragen vele helpende handen. Maar deze echte Savoyards weten van aanpakken …. want morgen vieren ze feest!
Leo en Jeanneke, Erik en Agnes komen als eerste aan in het hotel 'La Terrasse' en krijgen de sleutels van hun kamers. Na het uitladen en installeren stuurt de GPS ook hen het 8 km lange kronkelende pad op. Zo moeilijk is het niet te vinden, er is maar één weg die zowel héén als terug voert en hier wordt vast gerekend op hoffelijke chauffeurs. De haarspeldbochten in het smalle straatje nodigen uit tot voorzichtigheid en gematigd tempo en op hoop op weinig tegenliggers.
Dominique sluit Rallye Westrode in zijn amen. Hij is een zeer aimabel man, het hart en de spil van de jachthoornblazers en hij verdient een mand met typische Belgische bieren en een Westroodse honing. En ook zijn vrouw is niet vergeten, zij krijgt een doosje wel gegeerde pralines van Belgische makelijk.
Onder de hemelsblauwe lucht en tussen de warmte van de bergtoppen staat een uitnodigend drankenstandje. En drinken is noodzakelijk bij deze temperatuur! Dat vinden ook Patrick en Gerda en Tommy en Michèle als ze toekomen na een warme autorit.
De groep wordt vervolledigd als Hedwig en Godelieve toekomen na een lange dagrit.
Het dorpje Novel telt op rustige tijden net geen 60 inwoners en hun huizen liggen verscholen tussen trapjes en sterk hellende paadjes en dat alles onder een pittoresk kerktorentje waarin een hese klok het uur weergeeft.
Als voorbereiding op morgen worden hier de eerste frieten geserveerd en de meest-hongerigen laten het zich smaken. Tegen de avond rijden alle wagens naar beneden en in het hotel 'La Terrassa' wordt het avondmaal geserveerd voor de verblijvers.
De groep Rallye Westrode verblijft in twee verschillende hotels, en de voorzitter trekt zich terug in zijn caravan waarmee hij al een tweetal weken door Frankrijk toert.

Woensdag 15 augustus….
Een jaarlijkse hoogdag voor Novel en nu nét ietsje meer dan anders.
Dit jaar is de 100ste verjaardag van Gabon en dit krijgt een extra tintje.
Er worden 100 jachthoorns verwacht en wat blijkt nu? Ze tellen er 130!
De parkings en de straatjes zijn verzadigd van de auto's.
Om 10 uur luidt de klok de eucharistieviering in en wat te verwachten was….. het kerkje zit nokvol. Als eerbetoon aan Gabon blazen enkele jachthoornblazers een stemmig stukje muziek. Feestende inwoners, 130 jachthoornblazers….. en nog veel meer sympathisanten..... Novel barst uit haar voegen. Alle jachthoornblazers verzamelen zich op de straat en laten hun klanken galmen en de sympathieke burgemeester kiest voor de veiligheid en houdt de voorbijrijdende auto's tegen. Vandaag krijgen de jachthoorns absolute voorrang op het verkeer.
Honderden fototoestellen leggen deze beelden vast en voor onze échte fotografen, Tanja en Gerda, is niemand veilig.

En we zouden in Novel niet zijn als er geen hulde gebracht wordt aan het graf van Gabon.
Langs het slingerende en steile paadje stappen we met honderden naar het kerkhof, verscholen tussen de bergen. De familienaam Broes, ook de naam van Gabon, is hier en daar terug te vinden, logisch in zo'n miniscuul klein dorpje. De jachthoornblazers in één of ander uniform, én ook Westrode, hebben de eer hulde te brengen op het kerkhof. Na een speech galmen de jachthoorns tussen de bergen. Ook onder deze blauwe hemel met hoogoplopende temperatuur komt kippevel op je armen. Het is mooi….. het is droevig….. het is i n d r u k w e k k e n d! Novel est a mon coeur……. Het alom gekende lied wordt door, zo na iedereen, meegezongen. De sfeer….. de groep…. de omgeving ….. emoties laaien hier en daar op en sommigen slagen er niet in het lied tot een goed einde te brengen. Maar dat mag….. dat voelt goed. Muziek van twee alpenhoorns en het Ave Maria door één jachthoornblazer….. er heerst een stilte en er daalt een zekere rust, alleen het klikken van honderden fototoestellen getuigt van aanwezigen.
En dan begint de terugtocht naar het dorpje, en nu wordt het duidelijk waarom die bewoners ook met deze hitte hun bergschoenen dragen.
En blijkbaar kan het nog steiler, dat blijkt bij de terugkeer van de jachthoornblazers van het kapelletje ergens nog hoger in de bergen.
En bij feesten hoort muziek en vloeit er drank. Iedereen zoekt een plekje op in de schaduw…. de zon broeit!
Dat jachthoornblazers ook zangers zijn is ons niet vreemd en ergens in Novel klinkt een lied of schalt een hoorn.
En…. dat blazen en zingen ook de keel niet spaart getuigt het culinair gedeelte: de frieten en de worsten zijn op en verschillende dranken worden schaars. Het salamikraam haalt hier nut uit en verschillende worsten worden geproefd. Alleen Linda houdt het sober, ze voelt zich niet zo goed en spaart de darmen.
Voor de het verlaten van Novel is er nog een persoonlijk en hartelijk contact met Mevrouw Gabon en haar dochters. Een mandje met typisch Belgische bieren en pralines worden haar graag aangeboden en …… indien de pralines van de warmte weten kan er ook nog chocomousse gemaakt worden. Laat ons zeggen dat het gebaar hier telt.

De auto's rijden in stilte naar beneden en Novel komt tot rust. De klok luidt hees over het bergdorpje en de inwoners genieten nog na op hun bankjes aan de achterdeur.
En wij…… wij hebben honger. Met een tiental genieten wij van een heel fijn avondmaal op een terras met uitzicht op de lichtjes aan de overkant van het meer.
Wat kan het leven mooi zijn……. lekker eten…. mooi uitzicht ….. maar vooral….. heel fijn en goed gezelschap. Bedankt aan Gerda en Patrick, Hedwig en Godelieve, Tommy en Michèle, Leo en Jeanneke, Erik en Agnes. Wij keren terug naar hotel 'La Terrasse'. Hier hebben we nog een laatste contact met alle andere Westrodenaren. Het is een leuke bende en ze hebben duidelijk genoten van een goed diner.
Het afscheid van Dominique en zijn echtgenote is van korte duur, ze komen naar de St. Hubertusviering op 3 november in Westrode en willen graag een bezoek brengen aan het kerkhof bij Edward, Erna en Maurits.
Afscheid nemen van elke Rallye Westrodenaar is hartelijk en aan iedereen wordt een veilige thuisreis gewenst.
Beelden zeggen meer dan woorden, dat getuigt de reeds doorgestuurde zeer verzorgde reportage van Gerda.

Agnes